Het ging mij aan het hart dat je opgesloten zat in een verlaten pand. Fladderend zoekend naar een uitgang. Ik heb mee gezocht voor je. Maar helaas... Alle ramen en deuren waren hermetisch afgesloten.
Ik moet dan wel echt flink slikken om je daar achter te laten lieve vlinder. Ik ben iemand die een regenworm redt, over mieren heen stap en voor vliegjes die in het water gevallen zijn, een veilige plek zoekt om te drogen.
Een schoonheid gevangen achter glas. Soms gaat er achter een mooi plaatje iets veel minder fraais. Zelf fotografeer ik zonder de natuur te verstoren. Ik vind het not done voor een mooie foto.
Al raakt het mij dat je nooit een bloem hebt mogen ruiken, toch laat ik je op deze foto zien. Als herinnering dat ik mezelf soms in een situatie wurm, die in de toekomst toch niet zo handig blijkt. Het besef dat vrijheid niet
vanzelf sprekend is in deze tijd.
In beeld blijf je voor mij bestaan, Lieve vlinder, je hebt er toe gedaan.